De Zeetoren
De Zeetoren is in 1942 gebouwd als onderdeel van de Atlantikwall. De toren huisvestte een radar van de Kriegsmarine die vijandige doelen op zee en in de lucht over een afstand van 15 tot 20 kilometer vroegtijdig kon detecteren, zodat actie ondernomen kon worden door de nabijgelegen geschutsbatterijen. Door de radar bovenin de toren te plaatsen kon de detectieafstand vergroot worden. Het type radar was een FuMO 2 Calais B. FuMO staat voor FunkMessOrtung, wat betekent dat de radar niet alleen signalen uitzond maar ook kon ontvangen. De toren was in camoulagekleuren geschilderd, 11 meter hoog en de apparatuur die de radar aandreef was omgeven door een beschermende muur van 60 cm, waarbij alleen het scherm boven de rand uitstak.

Onderin de toren werden de gegevens uitgelezen en doorgegeven aan de respectievelijke vuurleiding van de kustgeschut- en luchtdoelbatterijen in de omgeving.
De Duitsers gaven de codenaam ‘Münze’ aan de toren. Alle radars van de Kriegsmarine hadden codenamen, dat waren altijd jongens- of meisjesnamen. Vermoedelijk is de toren vernoemd naar de plaatselijke commandant van de kustbatterij van de Kriegsmarine, Korvettenkapitän Eugen Münzenmaier.
Naast deze toren waren nog andere radars geplaatst: een FuMO Würzburg Riese voor het waarnemen van zeedoelen met een bereik van 60 kilometer en een FuMO 11 Renner voor zeedoelen met een bereik van 70 kilometer. Daarnaast stonden er een FuMB 4 Samos & FuMB 5 Fano welke vijandelijke radarsystemen van schepen kon waarnemen. FuMB staat voor FunkMessBeobachtung, deze kon alleen signalen ontvangen.

Vervaardiger: Johannes (Bob) (J.) van Rhijn, Gemeente Rotterdam (Stadsarchief)
De radars waren onderdeel van Widerstandsnest 15 H.M. Er stonden ook nog twee S-kazematten uit het interbellum.
Na de oorlog
Na de oorlog stond de toren enige tijd leeg, maar vanaf september 1948 gebruikten Scheveningen Radio en Philips de toren met toestemming van het Hoogheemraadschap van Delfland, die het beheer heeft over de duinen, waarop de toren staat.
In maart 1963 werd de muur tot de bovenste verdieping van de toren gesloopt en de vloer van deze verdieping werd toen het dak van de toren. Eind 1971 werd de toren gerestaureerd en er werd toen weer een verdieping opgebouwd.
Hierna kwam de toren in gebruik bij het Hydro Meteo Centrum van Rijkswaterstaat en het KNMI. Het Hydro Meteo Centrum verzorgt de ‘tijpoorten’ voor de diepstekende schepen naar Rotterdam. In dit ‘tijpoortadvies’ zijn een aantal verwachtingen verwerkt van waterstanden, meteo en deining.

Eind jaren ’90 is het Hydro Meteo Centrum naar Rijswijk verhuisd en heeft ook het KNMI het gebouw verlaten. De toren kwam daarna bekend te staan als de Zeetoren, met de Stichting Ark natuurontwikkeling als eigenaar vanaf 2006. Vanaf 2012 was de toren enige tijd vergaderlocatie met o.a. een escaperoom, sinds 2019 is het restaurant PLSTK café er in gevestigd.